Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

      Καλώς σας βρίσκω πάλι μετά απο μεγάλη απουσία. Η αλήθεια είναι πως δεν ήξερα πως να "υποδεχτώ" σε μια οθόνη, γιατί μου φαινόταν κάτι από-κοσμο. Στην "μεγάλη απουσία" λοιπόν συνειδητοποίησα πως υπάρχουν και ωραίες  απόκοσμες καταστάσεις.
      Σαν "απόκοσμο" θεωρούμε αυτό  που είναι έξω απο το συνηθισμένο απο το συμβατό. Που περιβάλεται με κάποιο μυστήριο.
      Πως είναι ο καιρός τους τελευταίους, σχεδόν 2 μήνες στη Θεσσαλονίκη και σε όλη την Ελλάδα , ....ε αυτό!!!! Για να μη ξεχνιόμαστε όμως γιατί η πρόθεσή μου δεν ήταν να γίνω μετεωρολόγος αλλά να δείξω τις φωτογραφίες του ταξιδιού που έκανα πριν απο έναν μήνα περίπου στη Κομοτινή. Τώρα θα μου πεις πως συνδιάζεται  το απόκοσμο  , ο καιρός στη Θεσσαλονίκη και η Κομοτινή????  Δεν θέλω να συνεχίσω με το μπλά μπλά και να σας κουράσω "αγαπάκια" μου!
Οι φωτογραφίες θα τα πουν όλα.
Εδώ είμαστε στη μεριά του Πλατανίτη , σε παραλία που διαθέτει και μπιτς μπαρ , ναι αμέ!!!!
Οι θάλασσες κρύες εκει δά γιατί είναι ανοιχτωσιά στο πέλαγος , να γίνω κλισεδιάρα  "σαν τη Χαλκιδική δεν έχει";;;
Μια άλλη άποψη της παραλίας του Πλατανίτη στο Αqua beach bar είναι αυτή
εννοείται οτι βασανιζόμαστε κάθε καλοκαίρι

και αυτή γιατί μας αρέσουν τα βαμμένα νύχια, η βρεμμένη άμμος και το selfing


΄Οσον αφορά τώρα το συναισθηματικό κομμάτι του ταξιδιού που ήταν μεγάλο , έχω μιλήσει στους οικείους μου γι αυτό, θα προσπαθήσω να σας μεταδώσω κι εσάς κάτι τι , ένα μεζεδάκι.
Είτε εγώ έχω καλούς συγγενείς είτε η Κομοτινή έχει μείνει "πίσω" και δεν τρέχει στους τρελούς ρυθμούς μιας πόλης όπως η Θεσσαλονίκη , συνάντησα την έννοια της φιλοξενείας όπως την ήξερα στα παιδικά μου.
Για παράδειγμα: Η ξαδελφούλα μου είναι μια καλοστεκούμενη σαραντάρα. Μια πολύ καλοστεκούμενη όμως. Αυτό σημαίνει οχι φαγητό το βράδι. Η αγαπημένη μου ξαδελφούλα λοιπόν, μόλις φτάσαμε στις 10.30 το βράδι μας περίμενε με μια κατσαρόλα μακαρόνια με κιμά και ε-φα-γε και αυτή για να μη μας κάνει να νοιώσουμε λιγούρια και πειναλέοντες. Τέτοια ψυχή έχει η ξαδέλφη μου!!!!
Γενικά και  για να μη τα πολυλογώ έπραξα σοφά που έκανα αυτό το ταξίδι , ήταν ένα ταξίδι καρδιάς.
Αν έχω διάθεση κάποια στιγμή θα αναφερθώ ξανά γιατί η Κομοτινή είναι μέρος των παιδικών μου χρόνων και το να συνδέομαι μαζί τους είναι ζωτικής σημασίας !!!
Αν σας κάνει κέφι να δώσετε στιγμές απο ταξίδια της καρδιά μη διστάσετε. Ετσι θα γνωριστούμε και καλύτερα!!!

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010